सेतो गुलाफ र भंगेराको प्रेम कथा

कुनै एक ठाउँमा एउटा भंगेरा बस्दथ्यो। उसले सेतो गुलाबको फुललाई असाध्यै माया गर्दथ्यो। यति माया गर्थ्यो कि हरसमय गुलाफकै यादमा डुब्ने गर्दथ्यो। यो कुरा उसले सेतो गुलाबको फुललाई बारम्बार भन्दथ्यो तर त्यो सेतो गुलाबले उस्को माया स्विकार गर्दैनथ्यो।

यसरि नै समय बित्दै थियो। भंगेराले उस्को प्रेमि बिनाको जीवन जिउन बाध्य थियो। उसले अन्तिम पटक गुलाफलाई प्रेम प्रस्ताव राख्छ। यस पटक सेतो गुलाबको फुलले एउटा सर्त राख्दछ, कि यदि त्यो भंगेराले उसलाई रातो बनायो भने उस्को प्रेम स्विकार गर्ने अनि उ संग प्रेम गर्नेछ।

बिचरा भंगेरो आफ्नो प्रेम पाउने आशाले आफ्नो छाती चिरेर गुलाबको फुल माथि बस्दछ । सेतो गुलाबको फुल भंगेरोको रगतले रंगीएर रातो हुन्छ तर त्यतिन्जेलसम्ममा भंगेरा मरिसकेको हुन्छ। सेतो गुलाफले बल्ल भंगेराले उसलाई माया गरेको महसुस गर्छ र धेरै पश्चाताप गर्छ तर समय बितिसकेको हुन्छ। उसले एउटा आफूलाई अत्यन्त माया गर्ने प्रेमीलाई गुमाइसकेको हुन्छ।